
Çok az kuruluş, girişler, çıkışlar, izinler veya fazla mesai hakkında bilgi toplamak için parmak izi varlığı kontrolleri kadar yenilikçi ve uygulaması kolay sistemlere sahiptir.
Kurumsal erişim noktalarında parmak izi sensörü gibi bir biyometrik sistem uygulamak, kuruluşunuzun ihtiyaçlarına göre uyarlandığında bu sistemden tam olarak yararlanmanıza olanak tanır.
Bilgisayarlı parmak izi okuyucuları, kısıtlı yerlere erişimi sağlamak için filmlerinde her zaman yer almıştır, ancak gerçek dünyada binalara erişimi kontrol etmek için her yerde ortaya çıkmaya başladıkları birkaç yıl öncesine kadar oldukça çok yeni teknolojilerdi. PC’ye erişmek için parola kullanımını değiştiren veya tamamlayan bilgisayar fareleri ve klavyeleri üzerine yerleştirilerek de kullanılabilir.
Parmak İzi Temelleri
Günümüzde insanların çok kolay erişilebilir gömülü kimlik kartlarına sahip olduğunu söyleyebiliriz; neredeyse benzersiz tasarımlar olan parmak izleri bu işlevi görebilir. Parmak izleri dışında turnike kullanımı da yaygın olarak kullanımda artış gösterir.
İnsanların parmaklarının ucunda, insan ırkının ataları için çok yararlı olan ve her şeyin anlaşılmasını kolaylaştıran küçük izler vardır. Bu çıkıntılar, fetüsün herhangi bir zamanda konumu ve çevreleyen amniyotik sıvının tam bileşimi ile yoğunluğu gibi rastgele genetik ve çevresel faktörlerin bir kombinasyonu tarafından oluşturulur. Bir parmak izi okuyucusu iki görevi yerine getirir;
- Parmak izinizin fotoğrafını çeker
- Söz konusu görüntünün desenlerini, kaydedilen parmak izlerinin desenleriyle karşılaştırır.
Parmak izi görüntüsünü elde etmenin iki ana yöntemi optik okuma veya kapasitans okumadır.
Optik Okuyucular
Optik parmak izi okuyucu, bir dizi ışığa duyarlı diyot içerir (her diyot bir piksele sahiptir; unutmayın, ışığı kaydeder), dijital kameralarda kullanılana benzer şekilde, ışık fotonlarına yanıt olarak bir elektrik sinyali üretir. Oluşan açık ve koyu profiller parmak izi okumasının sonucudur. Okuma işlemi, parmak izinin kenarlarını aydınlatmak için genellikle bir dizi LED’den oluşan kendi ışık kaynağına sahip okuyucu penceresine parmağınızı yerleştirdiğinizde başlar. CCD aslında parmağın ters çevrilmiş bir görüntüsünü oluşturur.
Alınan bilgileri saklanan bilgilerle karşılaştırmadan önce, tarayıcının işlemcisi CCD’nin net bir görüntü yakaladığından emin olur. Küçük bir örnek üzerinde ortalama piksel koyuluğunu veya genel değerleri kontrol eder ve genel görüntünün çok karanlık veya çok açık olup olmadığını okumayı reddeder. Görüntü reddedilirse, okuyucu az ya da çok ışık girmesine izin verecek şekilde pozlama süresini ayarlar ve parmak izini tekrar okumaya çalışır. Parmak izleri dışında turnike sistemleri sıklıkla tercih edilir.
Işık seviyesi yeterliyse, okuyucu görüntü tanımını kontrol eder (ortaya çıkan görüntünün ne kadar keskin olduğu) önemlidir. İşlemci, görüntü boyunca yatay ve dikey olarak hareket eden birkaç düz çizgi arar ve görüntü tanımı iyiyse, projeksiyonlara dik bir çizgi, çok açık ve çok koyu piksellerin değişen bölümlerinden oluşur.
Kapasiteli Okuyucular
Optik okuyucular gibi, kapasitif parmak izi okuyucuları da parmak izini oluşturan çıkıntıların ve bir görüntüsünü oluşturur, ancak ışık yerine kapasitörler elektrik akımı kullanır. Ölçüm sensörleri, bir dizi küçük hücre içeren bir veya daha fazla çipten oluşur. Her hücre, bir yalıtkan tabaka ile kaplanmış iki iletken plaka içerir.
Hücreler bir parmak çıkıntısının genişliğinden daha küçüktür. Sensör, akım akışını değiştiren ters çeviren op-amp temelinde inşa edilmiş bir elektrik devresi olan bir entegratöre bağlıdır. Varyasyon, evirici terminal ve evirmeyen terminal olarak adlandırılan iki kaynağın nispi voltajına dayanır. Bu durumda, evirmeyen terminal toprağa bağlanır ve evirici terminal bir referans voltaj kaynağına ve geri besleme devresine, yani kapasitör görevi gören iki iletken plaka içeren bir bileşene bağlanır. Parmak izleri dışında plaka tanıma sistemi de araçlar için oldukça yaygın olarak kullanılır.
Plaka Tanıma Sisteminde Kalitenin Önemi
Kondansatörün plakaları arasındaki mesafeyi değiştirmek (parmağınızı iletken plakalara yaklaştırarak veya uzaklaştırarak) kapasitörün toplam kapasitansını (veya bir yük depolama yeteneğini) değiştirir. Bu kalite sayesinde, tepe noktasının altındaki bir hücredeki bir kapasitör, vadinin altındaki bir hücredeki bir kapasitörden daha yüksek bir kapasitansa sahip olacaktır. Parmağa olan mesafe kapasitansı değiştirdiğinden, parmağın üst kısmı parmak soketinden farklı bir voltaj çıkaracaktır.
Okuyucunun işlemcisi bu voltaj çıkışını okur ve bunun ani mi yoksa düşüş mü olduğunu belirler. İşlemci, sensör dizisindeki her hücreyi okuyarak, optik okuyucu tarafından yakalanana benzer bir parmak izi görüntüsü oluşturabilir.
Kapasitif okuyucunun ana avantajı, sadece parmak izinin görsel izlenimini yaratan açık ve koyu bir desen değil, gerçek bir parmak izi şekli gerektirmesidir. Bu, sistemi aldatmayı zorlaştırır. Ayrıca, bir CCD birimi yerine bir yarı iletken çip kullanarak, kapasitif okuyucular optik olanlardan daha kompakt olma eğilimindedir.
Okuyucular ve Analiz
Parmak izi okuyucuları genellikle bir eşleşme bulmak için birden fazla parmak izi görüntüsünü birleştirir. Aslında bu parmak izlerini karşılaştırmanın pratik bir yolu değildir. Bulanık bir görüntü, aynı parmak izine sahip iki görüntünün oldukça farklı görünmesine neden olabilir, bu nedenle mükemmel bir eşleşme nadiren mümkün olacaktır.
Ayrıca, karşılaştırmalı bir analizde tam parmak izi görüntüsünün kullanılması, çok sayıda işlemci kaynağı kullanır ve ayrıca birinin parmak izi verilerini çalmayı kolaylaştırır. Parmak izleri dışında plaka tanıma sistemi kullanımı araçlar için oldukça yaygındır.
Bunun yerine, çoğu okuyucu, parmak izinin, genellikle minutiae olarak bilinen belirli özelliklerini karşılaştırır. İnsan ve hesaplama araştırmacıları genellikle izlerin bittiği veya dallandığı (çatallar) noktalara odaklanır. Toplu olarak, bu ve diğer ayırt edici özellikler önemlidir.
Okuyucu sistem yazılımı, bu küçük ayrıntıları tanımak ve analiz etmek için oldukça karmaşık algoritmalar kullanır. Temel fikir, minutiaların göreceli konumların ölçülmesidir. Bunu düşünmenin basit bir yolu, aralarında düz çizgiler çizerken birkaç küçük ayrıntıdan oluşan şekillerin düşünülmesidir. İki görüntünün üç arka ucu ve aynı boyutta aynı figürü oluşturan iki çatal varsa, bunların aynı kişiye ait olması daha olasıdır.
Bir eşleşme elde etmek için okuyucunun sisteminin örnekteki ve saklanan görüntüdeki tüm minutia örüntülerini bulması gerekmez, sadece her iki görüntünün ortak olduğu yeterli minutia örüntülerini bulması gerekir. Kesin sayı, okuyucunun programlamasına bağlıdır.
Genel Faydalar
Parmak izi sisteminin avantajları, bir kişinin fiziksel özelliklerinin genellikle tahrif edilmesinin zor olması, bir parmak izinin bir şifre gibi tahmin edilememesi, bir parmak izinin bir anahtar gibi kaybolmaması önemli faydalardandır.
Güvenlik sistemlerini daha güvenilir hale getirmek için biyometrik analizi parolalar veya kartlar gibi geleneksel tanımlama araçlarıyla birleştirmek iyi bir fikirdir. Electronics, kullanıcının parmak izinin saklandığı bir akıllı kartın veya mifare kartının (temassız akıllı kart) kimliğini doğrulayabilen parmak izi okuyucuları oluşturulabilir.
Okuyucu, kartta kodlanan parmak izinin okuyucuya yerleştirilen parmak izi ile aynı olduğunu doğrulayarak daha yüksek düzeyde güvenlik sağlar ve şifreli parmak izleri sorunlu olabileceğinden parmak izlerini bir sunucuda saklama sınırlamalarını ortadan kaldırır. Parmak izi okuyucuları ile giderek daha fazla yeni çözüm uygulanıyor, bu nedenle yakın gelecekte büyük ölçüde insanlar tarafından kullanılacak bir teknoloji olacaktır.


Genel Yayın Yönetmeni
haber@bandirma.com.tr