Binlerce yıldır insanlar hava durumunu tahmin etmeye çalışıyorlar. M.Ö. 650’de, Babiller hava şartlarının astrolojinin yanı sıra bulut desenlerinden kaynaklandığını öngörüyorlardı. Hava durumu tahminlerini ise bu inançlar içerisinde yapıyorlardı.

Eski Hava Durumu Tahminleri

M.Ö. 340 yıllarında Aristo , Meteorologica’daki hava koşullarını açıkladı. Daha sonra Theophrastus , Balıkesir hava durumu Tahmini üzerine bir kitap hazırladı ve Kitap İşaretleri adını aldı. Çin hava tahminleri, ise M.Ö. 300 yılına kadar uzanmaktadır ve bu da eski Hint gökbilimcilerin hava tahmini yöntemleri geliştirdikleri zamandır. Yeni Ahit zamanlarında, Mesih kendisi, “Akşam geldiğinde, gökyüzü kırmızı olduğundan adil bir hava olacak” diyorsunuz ve sabah, “Bugün fırtınalı olacak,” dedi. Gökyüzü kırmızı ve bulutlu. ‘ Gökyüzünün görünümünü nasıl yorumlayacağınızı bilirsiniz, ancak zamanın işaretlerini yorumlayamazsınız. ”
904 AD, Ibn Wahshiyya sitesindeki Nebat Tarım planet astral değişikler atmosferik değişiklikleri ve işaretlerin hava tahmin ele; bir gözleme dayalı yağmur işaretleri Ay evreleri ; Rüzgar hareketine dayalı hava tahmini.
Antik hava tahmini yöntemleri, genellikle, olayların gözlemlenen kalıplara dayandırıldığı gibi, örüntü tanıma da denir. Örneğin, gün batımının özellikle kırmızı olduğu takdirde, ertesi gün sık sık adil hava getirdiği gözlemlenebilir. Bu deneyim kuşaklar boyunca hava hararetini üretmek için birikmişti. Ancak, hepsi değil Bu tahminlerin güvenilir olduğunu kanıtlamıştır ve bunların çoğu sıkı istatistiksel testlere dayanmamaktadır

Modern yöntemler

Bu icadı kadar değildi elektrikli telgraf hava tahmini modern çağ başladı 1835 yılında. Bundan önce, uzak hava raporlarının en hızlı seyahat edebileceği günde yaklaşık 160 km / gün, ancak daha genel olarak günde 40-75 kilometre (60-120 km / gün) (kara ya da karadan) Deniz yoluyla) geç 1840 tarafından, telgraf, hemen hemen anında alınması için geniş bir alandan hava koşulları rapor izin tahminleri daha hava koşullarının bilgisinden yapılmasına izin rüzgara karşı
Bir bilim olarak tahmin doğuşuyla yatırıldı iki erkek memuru idi Kraliyet Donanması Francis Beaufort ve onun protégé Robert FitzRoy. Her ikisi de İngiliz donanma ve hükümet çevrelerinde etkili insanlardı ve o sırada basında alay konusu yapılıyordu, çalışmalarına bilimsel bir inanç kazandılar, Kraliyet Donanması tarafından kabul edildiler ve günümüz hava durumu tahmin bilgisinin temelini oluşturdular.
Beaufort, hayatının geri kalanında dergilerinde kullanacağı Rüzgar Gücü Ölçeği ve Hava Durumu Notasyonu kodlamasını geliştirdi. O da İngiliz kıyılarında etrafında güvenilir gelgit tabloları gelişimini teşvik ve onun arkadaşı ile William Whewell , 200 İngiliz genişletilmiş hava kayıt tutma Sahil güvenlik istasyonları.
Içerisinde yeni bürosu başkanı Robert FitzRoy 1854 yılında atandı Ticaret Heyeti bir hizmet olarak denizde hava verilerinin toplanması başa denizciler. Bu, modern Meteoroloji Bürosunun öncülerindendi. Bütün gemi kaptanlar, bu amaçla ödünç alınan test edilmiş araçların kullanımı ile havadaki verileri harmanlayıp hesaplamakla görevlendirildi.
1859’da Kraliyet Şartının kaybedilmesine neden olan bir fırtına, FitzRoy’a “hava durumunun tahmini” olarak adlandırılan tahminlerin yapılmasına izin veren çizelgeler geliştirmesine ve böylece “hava tahmini” teriminin hazırlanmasına ilham verdi. Yeni giden telgrafı , ilk gale uyarı hizmetine yol açan belirli saatlerde hava durumuyla ilgili günlük raporlarını iletmek üzere kullanmak üzere on beş kara istasyonu kuruldu. Nakliye için uyarı servisi, Şubat 1861’de telgraf iletişimiyle başlatıldı. İlk günlük hava tahmini The Times , 1861’de yayınlandı. Ertesi yıl, bir gale beklendiğinde, ana limanlarda kaldırma fırtınası uyarı konileri sistemi kuruldu. “Hava Kitabı” FitzRoy 1863 yılında yayınlanan dönemdeki bilimsel görüş önceden uzaktı.
Elektrik telgraf şebekesi genişletildiğinde, uyarıların daha hızlı yayılmasına izin vererek, sinoptik analizler yapmak için kullanılabilecek bir ulusal gözlem ağı geliştirildi. Fotoğraf kullanarak meteorolojik parametrelerdeki değişimleri sürekli olarak kaydetmek için kullanılan araçlar Kew Gözlemevi’nden gözlem istasyonlarına tedarik edildi – bu kameralar Francis Ronalds tarafından 1845’te keşfedildi ve barografı daha önce FitzRoy tarafından kullanılıyordu.
Doğru bilgileri vermek için, bulutları tarif eden standart bir kelime hazinesinin olması gerekiyordu; Bu, önce Luke Howard tarafından 1802’de elde edilen ve 1896’daki International Cloud Atlas’ta standartlaştırılan bir dizi sınıflandırma vasıtasıyla başarılmıştır .

Sayısal tahmini

20. yüzyıla kadar, atmosferik fizik anlayışındaki ilerlemelerin modern sayısal hava tahmini oluşturulmasına yol açmadığı görülüyordu. 1922’de İngiliz bilim adamı Lewis Fry Richardson , I. Dünya Savaşı’nda ambulans sürücüsü olarak çalıştıkları notlar ve türev bulguları bulduktan sonra “Hava Bildirimi Sayısal Süreçle” yayınladı. Prognostik akışkanlar dinamiği denklemlerinde bu terimlerin ne kadar küçük terimlerin olduğunu açıkladı. Atmosferik akış göz ardı edilebilir ve sayısal tahmin çözümlerinin bulunmasına izin vermek için zaman ve mekanda sonlu bir fark çizelgesi tasarlanabilir.
Richardson, hesaplamaları gerçekleştiren ve başkalarına aktaran binlerce kişinin katıldığı büyük bir konferans salonunu öngörüyordu. Bununla birlikte, gerekli sayısız hesaplama, bilgisayar kullanımı olmadan tamamlanamayacak kadar büyüktü ve ızgaranın boyutu ve zaman adımları, sistemlerin derinleşmesinde gerçekçi hava durumu sonuçlarına yol açmadı. Daha sonra sayısal analiz yoluyla bunun sayısal istikrarsızlıktan kaynaklandığı tespit edildi. İlk bilgisayarlı hava durumu, matematikçi John von Neumann liderliğindeki bir ekiple gerçekleştirildi ; Von Neumann kağıt yayın Barotropik Vortisiti denkleminin Sayısal Entegrasyon 1950 yılında sayısal hava tahmini Pratik kullanımda, 1955 yılında başladı.